آنان که یاس را نفهمیدند از بوی بهشت بدشان می آید
آنان که به بوی گناه عادت کرده اند از بوی بهشت خوششان نمی آید.
آنان که در هور بودند حور را می بینند.

اگر روزی مجنون را به خاطر بوسیدن پای سگی که از کوی لیلی می گذشت به سخره گرفتند
گو بیایند تا از دور جزیره مجنون را به تماشا بنشینند از آنطرف اروند و هور
ببینند بوی خاک قدم مجنون های حسین با دلشان چه می کند.
و آنها را وادار به چه کارهایی می کند؟!
آن گاه سوگند یاد کنند که دیگر مجنون را شماتت نکنند.
و مسخره کنندگان مجنون را سرزنش نکنند
چرا که او مو می بیند تو پیچش مو

گاهی اوقات برای زنده ماندن باید مرد
گاهی اوقات برای ماندن باید رفت

اگر روزگاری می گفتند:
ای که از کوچه معشوقه ما می گذری بر حذرباش که سر می شکند دیوارش
امروز باید گفت:
در و دیواری به شهر عشق یعنی بستان، هویزه، خونین شهر باقی مانده
چرا که هم سر شکستند، هم سرشکسته

جزیره مجنون دفتر مشق است
مجنون های فراوانی با مرکب خون مشق نام لیلی کردند
مشق نام لیلی می کنم   خاطر خود را تسلی میکنم
و لیلی کاسه ها درجزیره مجنون شکست و جام های پر زرق و برق ریا و تزویر دیگران را بی نصیب گذاشت.
* * *
عروج و معراج، مبدای دارد و مقصدی
رد پایی دارد و نشانی، سوغاتی و خبری
وصال ولقا، شاهد هدف عده ای باشد و شاید گامی قبل از هدف و منزلی نزدیک به مقصود
رضا و خشنودی، آخرین حرف دفتر عروجیان و خاکی پوشان است

یا ابوتراب